Ομιλία Πάμπη Κυρίτση Γενικού Γραμματέα ΠΕΟ

Είμαστε σήμερα  εδώ, πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, εργάτες και συνδικαλιστές, φοιτητές, μαθητές, νέες και νέοι, συνταξιούχοι και απόμαχοι της δουλειάς, μικρομεσαίοι,  όλοι μαζί, για να εκφράσουμε το θυμό και την αγανάκτηση μας για την καταστροφική πορεία στην οποία οδηγούν το τόπο και τον λαό μας οι αποφάσεις και οι πολιτικές των κυριάρχων κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.

Είμαστε εδώ γιατί αντιδρούμε και απορρίπτουμε τον αυταρχισμό και την επιβολή, ως μέθοδο ευθυγράμμισης με τις αντιλαϊκές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλει η Τρόικα με απαράδεκτες απειλές και ωμούς εκβιασμούς.

Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε να εξελίσσετε μπροστά στα μάτια μας μια διαδικασία βίαιης συρρίκνωσης της οικονομίας της χώρας μας, μια διαδικασία καταστροφής βασικών πυλώνων παραγωγής του εθνικού μας προϊόντος και αυτό να γίνεται στο όνομα της διάσωσης της κυπριακής οικονομίας και μάλιστα αυτή η διαδικασία  να ονομάζεται βοήθεια.

Είναι φανερό ότι οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα από τους λεγόμενους μηχανισμούς διάσωσης και την περιβόητη Τρόικα, αυτό που δρομολογούν, δεν είναι την έκφραση αλληλεγγύης στα πλαίσια της  κοινής δέσμευσης για αλληλοστήριξη και αλληλοβοήθεια, αλλά τη καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας μας.

Η περιβόητη σύγκλιση των Ευρωπαϊκών οικονομιών, στο όνομα της οποίας δημιουργήθηκε και το κοινό νόμισμα, αποδεικνύεται χίμαιρα. Στη πράξη εκείνο που κτίζεται δεν είναι η σύγκλιση αλλά η  Ευρώπη των ισχυρών και των αδύνατων, η Ευρώπη των φτωχών και των πλουσίων. 

Με όσο ωραία περιτυλίγματα και αν ντύσουν τις λέξεις δεν μπορούν να μας πείσουν ότι αυτή η καταστροφή είναι για το καλό μας. 

Η συμφωνία στο Eurogroup για το κυπριακό μνημόνιο, είναι ξεκάθαρο ότι κλιμακώνει την επίθεση ενάντια στα πολιτικά, κοινωνικά και εργασιακών δικαιώματα του κυπριακού λαού αλλά δεν την ολοκληρώνει.  Δυστυχώς αυτά που έχουμε σήμερα μπροστά μας δεν είναι το τέλος των εκβιασμών και των πιέσεων. Και δεν είναι το τέλος γιατί έτσι είναι σχεδιασμένο. Εχουμε παρακολουθήσει πριν να έρθει η σειρά μας και άλλα προγράμματα διάσωσης της Τρόικας και του ΔΝΤ και παντού βλέπουμε να διαγράφεται ο γνωστός φαύλος κύκλος που οδηγεί τις οικονομίες αυτών των χωρών ολοένα και πιο βαθιά στην ύφεση με όλες τις σκληρές συνέπειες για τους εργαζόμενους και τις κοινωνίες.

Είμαστε λοιπόν σήμερα  εδώ για να το πούμε δυνατά και καθαρά.  Αρνούμαστε να αποδεχτούμε αυτή τη φιλοσοφία, αρνούμαστε να θεωρήσουμε βοήθεια και διάσωση της οικονομίας μας, αυτή τη συμφωνία.  Την απορρίπτουμε. Απαιτούμε άλλη πορεία. Πορεία έξω από την Τρόικα, έξω από το φαύλο κύκλο της επιβολής και του εκβιασμού, ο οποίος έτσι και αλλιώς είναι φανερό ότι δεν πρόκειται να οδηγήσει στην ανάκαμψη και στην ανάπτυξη παρά τις θυσίες και τις στερήσεις που επιβάλλονται στους εργαζόμενους και στο λαό της Κύπρου. Η συμφωνία οδηγεί σε άμεση συρρίκνωση του Κυπριακού ΑΕΠ, οδηγεί σε νέα απότομη αύξηση της ανεργίας και σε υπόσκαψη της δυνατότητας της Κύπρου για αναστροφή της ύφεσης και επάνοδο σε  ανάπτυξη και  πρόοδο.   

Ούτε οι δεσμεύσεις της Τρόικας, ούτε όμως και οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης μπορούν να καθησυχάσουν τους εργαζόμενους και των λαό.  

Μια ακόμα μεγάλη κατάκτηση του εργατικού κινήματος, η οποία έχει κατακτηθεί μέσα από πολύχρονους και σκληρούς αγώνες και έχει κατοχυρωθεί μέσα στις συλλογικές μας συμβάσεις, τα Ταμεία Προνοίας των εργαζομένων, βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε μεγάλο κίνδυνο.  Και όχι μόνο Ταμεία Προνοίας αλλά  και  άλλα κοινωνικά ταμεία όπως ταμεία συντάξεων, υγείας και ευημερίας των εργαζομένων.  Απαιτούμε τη διασφάλιση και τη προστασία αυτών των Ταμείων, τα οποία για χιλιάδες εργαζόμενους είναι οι μόνες αποταμιεύσεις τους, οι οποίες προορίζονται για τους εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ποιότητα ζωής μετά την αφυπηρέτηση τους.

Επικροτούμε τη δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι τα Ταμεία Προνοίας των εργαζομένων μέσα σε αυτή κρίση πρέπει να διασφαλιστούν. Πρέπει όμως να πω  ότι μέχρι αυτή τη στιγμή πρόκειται μόνο για μια δήλωση προθέσεων και μέχρι να έχουμε συγκεκριμένα μπροστά μας τον τρόπο αυτής της διασφάλισης και τις νομικές και άλλες ρυθμίσεις που θα υλοποιούν αυτή τη πρόθεση, δεν πρόκειται να επαναπαυτούμε. 

Έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε γιατί δυστυχώς η πλειοψηφία της Βουλής αρνήθηκε να ψηφίσει τη τροπολογία του ΑΚΕΛ για να ενσωματωθεί στο νόμο συγκεκριμένη ρήτρα, για την προστασία των καταθέσεων των Ταμείων Προνοίας.

Φίλες και φίλοι

Όπως έχω πει, η συμφωνία του Προέδρου με το Eurogroup δεν περιορίζεται μόνο στη συρρίκνωση και τη καταστροφή του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Περιλαμβάνει και σαφή δέσμευση για σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις  οι οποίες, ιδιαίτερα κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, θα πρόκειται για βάναυσο ξεπούλημα  του δημόσιου πλούτου της χώρας μας στα ιδιωτικά μονοπώλια.

Σήμερα μέσα στις σημερινές συνθήκες, η προστασία και η ενίσχυση του ρόλου των οργανισμών κοινής ωφέλειας είναι ακόμα περισσότερο αναγκαία, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη παροχή των υπηρεσιών και των αγαθών δημόσιας ωφέλειας σε όλους τους πολίτες. Σήμερα, ακόμα  περισσότερο από προηγούμενα, χρειαζόμαστε ημικρατικούς οργανισμούς οι οποίοι να έχουν ως προτεραιότητα το κοινωνικό όφελος και όχι την κερδοσκοπία, των οποίων οι τιμές και η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών να βρίσκεται κάτω από κοινωνικό έλεγχο και όχι να καθορίζεται μονοπωλιακά από υπέρ εθνικούς κολοσσούς οι οποίοι το μόνο που θα ενδιαφέρονται είναι τα κέρδη.

Η εμβάθυνση της ύφεσης της οικονομίας σε συνδυασμό με σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις είναι η συνταγή για εκτόξευση της ανεργίας  με όλες τις σκληρές και απάνθρωπες συνέπειες αυτού του φαινομένου.

Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να προστατέψει την κοινωνική συνοχή. Έχει υποχρέωση να εφαρμόσει μέτρα κοινωνικής προστασία των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού στη βάση της αλληλεγγύης και του κράτους πρόνοιας. Απαιτούμε προστασία και η στήριξη της δημόσιας υγείας, της δημόσιας παιδείας και της πρόσβασης του λαού στο πολιτισμό.  Προστασία των συνανθρώπων μας που θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις συνέπειες της κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος και ιδιαίτερα εκείνων οι οποίοι θα βρεθούν εκτεθειμένοι απέναντι στα χρέη και τις υποχρεώσεις τους με κίνδυνο να βρεθούν στους δρόμους.

Η έμπρακτη έκφραση κοινωνικής αλληλεγγύης στους πιο αδύνατους και τους πιο ευάλωτους είναι και δική μας συλλογική υποχρέωση.  Τόσο εμείς, τα συνδικάτα, όσο και οι υπόλοιποι φορείς της κοινωνίας, οφείλουμε να επεξεργαστούμε και να οργανώσουμε τη δική μας συμβολή στη μάχη ενάντια στο κοινωνικό αποκλεισμό και στη κοινωνική δυστυχία.

Φίλες και φίλοι

Αυτές τις κρίσιμες στιγμές που περνά ο τόπος, μπροστά στην αγωνία των εργαζομένων και των απλών ανθρώπων για την μέρα που θα ξημερώσει, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκείνο που χρειάζεται είναι συνεννόηση, συναίνεση και προσπάθεια κοινής δράσης για αντιμετώπιση των δυσκολιών. Χρειάζεται σίγουρα νηφαλιότητα και υπεύθυνη πατριωτική στάση.

Αυτές οι διαπιστώσεις όμως που γίνονται από όλους, για να γίνονται πράξη και να μην  μένουν μόνο ως ευχές και διακηρύξεις, υπάρχουν κάποιες αναγκαίες προϋποθέσεις.  Πρώτη και αναγκαία προϋπόθεση είναι το αίσθημα δικαιοσύνης που επιβάλλεται να υπάρχει στο τρόπο που κατανέμονται τα βάρη και που φορτώνεται το φορτίο της κρίσης.  Εμείς δεν πρόκειται να σταματήσουμε να επιμένουμε ότι ο πλούτος δεν έχει ακόμα τη συμμετοχή που θα έπρεπε να έχει και που επιβάλλεται να έχει, στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας. Δυστυχώς σχεδόν όλες οι απόπειρες για ουσιαστική επιβάρυνση του πλούτου συνάντησαν ισχυρές αντιστάσεις.

Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ότι ενώ πέρασαν όλα τα νομοσχέδια που είχαν σχέση με μισθούς και κοινωνικά ωφελήματα, το νομοσχέδιο για την μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία απορρίφθηκε από τη πλειοψηφία της Βουλής,  ενώ σήμερα έχει εξαφανιστεί.

Προϋπόθεση για ενότητα και συναίνεση είναι ασφαλώς και η αναζήτηση  των ενόχων και η τιμωρία τους εκεί και όπου καταλογίζονται ευθύνες. Ιδιαίτερα οι τράπεζες και οι τραπεζίτες, όλοι όσοι έχουν ευθύνη για τη χρεοκοπία και τη καταστροφή του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος πρέπει να λογοδοτήσουν. Τόσο η κυβέρνηση όσο και η Κεντρική Τράπεζα έχουν ηθική και πολιτική ευθύνη για να το διασφαλίσουν.   Δεν πρόκειται να δεχτούμε δικαιολογίες και μισόλογα για να παραπέμπεται συνεχώς αυτό το θέμα στις καλένδες.  Οι έρευνες που μέχρι σήμερα έχουν ολοκληρωθεί πρέπει άμεσα να δοθούν στη βουλή και στη κοινωνία και να προχωρήσουν τάχιστα όλες οι διαδικασίες που είναι αναγκαίες, ώστε να ικανοποιηθεί ουσιαστικά το περί δικαίου αίσθημα του κυπριακού λαού.

Η ενότητα και η συναίνεση προϋποθέτει επίσης ενημέρωση, διάλογο και διαβούλευση. Δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε ότι δυστυχώς στη πιο κρίσιμη φάση της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέλεξε μοναχικό δρόμο και ανάλαβε εξ αντικειμένου και τη πολιτική ευθύνη των χειρισμών που έγιναν.

Από τη ρητή και κατηγορηματική δέσμευση ότι θα βελτιώσουν το μνημόνιο και ότι δεν πρόκειται να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις σε μερικές μέρες  πήγαμε στο ότι για να σωθεί το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα και να μην γίνει κούρεμα, επιβάλλεται να δεκτούμε τις ιδιωτικοποιήσεις. Τώρα, έχει συμφωνηθεί και το κούρεμα και οι ιδιωτικοποιήσεις και ο Υπουργός Οικονομικών εφρόντισε σήμερα να μας προετοιμάσει ότι έπονται και νέες μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.

Εμείς επιμένουμε ότι υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει εναλλακτική επιλογή και ότι η συνεχείς αποδοχή όλων όσων η Τρόικα θέλει να επιβάλλει μέσα από τη μέθοδο των εκβιαστικών διλημμάτων είναι δρόμος αδιέξοδος και τα διλήματα και οι εκβιασμοί θα μεγαλώνουν και θα πολλαπλασιάζονται.   

Δεν υποτιμούμε τις δυσκολίες, ούτε αγνοούμε τις σκληρές πραγματικότητες. Έχουμε ταυτόχρονα πλήρη επίγνωση του αρνητικού συσχετισμού των δυνάμεων. Έχουμε δει το κυνισμό και την ωμότητα με την οποία η Τρόικα επιβάλλει την πολιτική της σε άλλες χώρες  που είναι  και σαφώς μεγαλύτερες και ισχυρότερες από τη δική μας. 

Δεν υποτιμούμε όμως, ούτε υποβαθμίζουμε και την πανίσχυρη δύναμη του λαού, τη δύναμη των εργαζομένων και του οργανωμένου λαϊκού κινήματος. Σήμερα μόνο πάνω σε αυτή τη δύναμη μπορούμε να επενδύσουμε. Και δεν ήμαστε μόνοι. Ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους της Ελλάδας, τους εργαζόμενους της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, με τους Ιρλανδούς και τους Ιταλούς που αντιστέκονται και αντιδρούν.

Δεν είναι αυτή η Ευρώπη που επιθυμούν οι λαοί της. Αυτή την Ευρώπη την επιθυμούν οι κερδοσκόποι, οι οικονομικοί κολοσσοί και τα ισχυροί κυρίαρχοι κύκλοι που επιδιώκουν έλεγχο και επί κυριαρχία πάνω στους αδύνατους.

Η Ευρώπη που επιθυμούν οι λαοί της είναι Ευρώπη της αληθινής αλληλεγγύης, της ισότιμης ανάπτυξης, χωρίς Τρόικες, χωρίς φτώχια και χωρίς δυστυχία. 

Ας εργαστούμε λοιπόν όλοι μαζί για μια ευρύτερη συσπείρωση συνδικαλιστικών, πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Για να συντονίσουμε των αγώνα μας.  Για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για το τόπο μας.  Έξω από τη Τρόικα και τους μηχανισμούς της.  Έξω από διλήμματα και αδιέξοδα χωρίς τέλος.   Αυτή είναι η μόνη επιλογή αξιοπρέπειας και ρεαλισμού.  

-  Αποδέσμευση από το μηχανισμό στήριξης και την αδιέξοδη πορεία που μας οδηγεί η Τρόικα,

 - Υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων και της αξιοπρέπειας του κυπριακού λαού

-  Αντίσταση και πάλη, ενάντια στις καταστροφικές πολιτικές της σκληρής λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων.